Nieuws

Ruim 7.000 euro per jaar… Oftewel: wat partnerzoeken kan kosten

Wat kost het ‘veroveren’ van een partner? Brits onderzoek biedt uitkomst.
Een man geeft gemiddeld ruim 7.000 euro per jaar uit om een vrouw aan zich te binden: vakanties, dinertjes, cadeautjes, horeca-uitgaven en romantische avonden.
Als het tot een huwelijk komt, duurt dat gemiddeld 3 jaar en 10 maanden. Totale kosten tot dan toe voor de man: zo’n 27.500 euro.
Dit wetend is inschrijving bij een relatiebureau zo duur nog niet…

Datingsites: resultaat ontmoedigend

Het Oxford Internet Institute heeft een ontmoedigend, zo niet onthutsend, onderzoek gepubliceerd over datingsites.
Het Vlaamse tijdschrift Bodytalk bericht er uitgebreid over.
Daten is niet zonder risico: de persoon die na de voorbereidingsfase ten tonele verschijnt is niet altijd even oprecht in zijn of haar bedoelingen: 60 procent van de mensen die actief zijn op datingsites hebben al een vaste relatie. Bodytalk: “Het risico dat je knappe date een huisvader of –moeder op vrijersvoeten is, zit er dus in. Op het internet kan iedereen zich straffeloos voordoen als iemand anders.”
De kans om de ware te vinden via een datingsite blijkt gemiddeld 17 procent: online-daters jonger dan 35 jaar hebben ongeveer 33 procent kans, ouderen mogen al blij zijn met 10 procent.
Meer dan de helft van de online-daters zal nooit het stadium van een ontmoeting bereiken.
Om tot een afspraak te komen, worden gemiddeld 20 mails verstuurd.
Een partner zoeken via datingsites blijkt een intensieve bezigheid, aldus Bodytalk. Het blad concludeert op z’n Vlaams: ‘Wil je bij de gelukkigen horen, dan moet je intensief daten en de bluts met de buil nemen’.

Onopvallend en sjofel: vergeet het maar…

Het goed functioneren in de maatschappij vertoont opvallend veel overeenkomst met het goed functioneren in een relatie.
Iemand die in een bedrijf werkt en er onopvallend en sjofel uitziet, zal nooit carrière kunnen maken.
Iemand die single is en er onopvallend en sjofel uitziet, zal nooit de droomdate krijgen.

Een voorbeeld uit het bedrijfsleven toont dit aan. The Wall Street Journal schrijft over een Amerikaanse vrouw die als manager bij een bedrijf werkt en er onopvallend en sjofel uitziet: zij loopt op sneakers, heeft ‘fout haar’ en maakt zich nauwelijks op. In deze verschijning zal zij nooit carrière kunnen maken. Zij ondergaat een metamorfose nadat ze de workshop ‘Power of Image’ heeft bijgewoond. Haar paardenstaart verandert in een modern kapsel, haar spijkerbroek en T-shirt maken plaats voor een fraaie pantalon met bijbehorend jasje, ze draagt een kleurrijk halssnoer en gebruikt wat meer make-up dan voorheen. Ze oogt als een topvrouw en dat is ze ook geworden: Janie Sharritt, vice-president van Sara Lee Corporation.
Ook in Nederland bestaan workshops die iets dergelijks kunnen bewerkstelligen. Voor meer informatie: google op kledingadvies

Facebook werkt vereenzaming in de hand

Social media als Facebook en Twitter blijken – generaliserend- geen positief effect te hebben op relatievorming: ze werken vereenzaming in de hand. De verklaring is vrij logisch. Facebook, Twitter en ook LinkedIn zijn onpersoonlijke manieren om in contact te komen met een potentiële (levens)partner. Degenen die in het dagelijkse leven al gemakkelijk contacten leggen, hebben hiervan ook bij de social media veel profijt. Maar degenen die in het dagelijkse leven niet zo gemakkelijk contacten leggen, merken dat social media hen hierbij niet kunnen helpen. Simpel gezegd: het contrast tussen degenen die gemakkelijk contacten leggen en degenen die hier niet zo bedreven in zijn, wordt alleen maar groter. Met als gevolg dat de kans op vereenzaming en depressiviteit bij deze laatste groep toeneemt.
Het Amerikaanse tijdschrift The Atlantic heeft hier uitgebreid aandacht aan besteed onder de kop: Is Facebook Making Us Lonely

Invloed van stresshormoon cortisol

Contact met aantrekkelijke vrouwen verhoogt het stresshormoon in mannen. Dat is de uitkomst van een onderzoek van de Groningse bio-psycholoog Leander van der Meij, dat is gepubliceerd in het tijdschrift Hormones and Behaviour.
Van der Meij testte 84 mannen tussen 18 en 27 jaar. Deze mannen moesten vijf minuten wachten in het gezelschap van een vrouw of man die zij niet eerder hadden ontmoet. Na deze contactperiode beoordeelden de mannen de aantrekkelijkheid van de persoon die hen gezelschap had gehouden tijdens het wachten. Uit het onderzoek bleek dat de cortisonspiegel steeg naarmate de vrouw aantrekkelijker werd gevonden. Het hormoon cortisol is vooral bekend omdat het vrijkomt tijdens stress. Een chronisch hoge cortisolspiegel kan slecht zijn voor de gezondheid, maar cortisol is ook een belangrijk instrument van het lichaam, dat een nuttige rol speelt in dagelijkse gebeurtenissen, zoals een discussie met een collega of een partijtje tennis.
Van der Meij veronderstelt dat cortisol tijdens contact met een aantrekkelijke vrouw een activerend effect heeft door bijvoorbeeld het extra beschikbaar maken van energie. Op deze manier kan de afgifte van cortisol mannen voorbereiden op het flirten met vrouwen.

Voor vrouwen lijkt geven in een relatie beter dan nemen

Vaak wordt gedacht dat sociale relaties (relaties tussen mannen en vrouwen) in het ideale geval helemaal in balans zijn: partners zouden gelijkwaardig aan elkaar moeten zijn.
De Finse wetenschapper Ari Väänänen heeft deze man-vrouwrelaties uitvoerig onderzocht. Zijn bevindingen zijn anders dan mocht worden verwacht: hij is tot de conclusie gekomen dat ongelijkwaardige relaties soms beter zijn voor geluk en gezondheid. Zeker voor vrouwen is het in een relatie beter om steun te geven dan steun te krijgen.
De Fin heeft dit verwerkt in een proefschrift waarop hij is gepromoveerd aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Zijn bevinding is dat mensen met sterke intieme relaties over het algemeen gezonder en gelukkiger zijn dan mensen zonder relaties of met een minder sterke relatie. Hij wilde weten hoe dit kan, en bracht in kaart welke aspecten van relaties gezondheid en geluk bepalen. Hij analyseerde gedurende een periode van negen jaar gegevens over sociale steun, wederkerigheid en gezondheid van tienduizenden Finse mannen en vrouwen uit de beroepsbevolking; in dit geval ambtenaren.
Uit dit onderzoek blijkt dat gebrek aan steun van de partner en een eenzijdig samengesteld sociaal netwerk kunnen bijdragen aan gezondheidsproblemen. Vrouwen die weinig steun ervaren van hun partner, hebben 1,3 maal meer kans op psychische klachten dan vrouwen die veel steun ontvangen van hun partner. De invloed van steun door familieleden en andere relaties is minder duidelijk en minder langdurig dan die van de partner.
Nog opvallender is echter dat vrouwen die zelf steun geven binnen hun intieme relatie vaak een betere gezondheid ervaren, terwijl vrouwen die meer steun ontvangen binnen hun intieme relatie of steeds meer terecht komen in deze rol, het risico lopen om gezondheidsproblemen te krijgen. Väänänen: ”We dachten dat het goed zou zijn evenveel steun te krijgen als te geven, maar dat blijkt dus niet zo te zijn.”
Mannen lijken wat dit betreft minder beïnvloedbaar: de hoeveelheid steun heeft bij hen een minder duidelijk effect op de gezondheid.
Met name voor vrouwen lijkt geven in een relatie dus beter dan nemen. Daarmee bevestigt het onderzoek eeuwenoude inzichten. Väänänen: “Wat veel mensen zich echter niet realiseren, is dat dit effect ook een voorspellende waarde heeft. Wie nu meer steun geeft dan ontvangt, heeft ook in de toekomst minder gezondheidsproblemen.”
Dus mannen bewijzen vrouwen een dienst als ze zich laten vertroetelen, en zelf geen poot uitsteken in huis? Nee, Väänänen waarschuwt voor al te simplistische gevolgtrekkingen. “In het onderzoek gaven en ontvingen mannen en vrouwen gelijke hoeveelheden steun. Mannen en vrouwen reageren daar anders op; vrouwen profiteren er meer van als ze steun geven dan mannen. Maar vergeet niet dat voor vrouwen het ontvangen van steun ook een belangrijke voorspeller is van gezondheid.”

Relatievorming nu en zo’n 50 jaar geleden

De relatievorming vindt anno nu op een geheel andere wijze plaats dan zo’n 50 jaar geleden.
Toen werden relaties aangegaan die, wanneer ze resulteerden in een huwelijk, in verreweg de meeste gevallen een leven lang standhielden.
Nu worden relaties aangegaan die, als ze al resulteren in een huwelijk, samenwonen of een latrelatie, in bijzonder veel gevallen niet lang standhouden.

En nog een vergelijking met 50 jaar geleden.
Als toen kinderen werden geboren hadden die nauwelijks of geen ontwikkelingsstoornissen.
Nu is het aantal ontwikkelingstoornissen enorm groot – sommige schattingen spreken van 50% van het totale aantal kinderen.

Voor deze opvallende verschillen met 50 jaar geleden (scheidingen + ontwikkelingsstoornissen bij kinderen) worden verschillende verklaringen gegeven.
Zo zouden de ontwikkelingsstoornissen bij kinderen voor een belangrijk deel het gevolg zijn van de hedendaagse voeding die veel chemische bestanddelen bevat. ADHD kan te wijten zijn aan pesticiden die in landbouwgewassen zitten, aldus het tijdschrift Pedriatrics. In de VS is de urine bestudeerd van 1139 kinderen van 8 tot 15 jaar. De kinderen bij wie een meer dan gemiddelde concentratie dimethyl trifosfaat is gevonden, blijken bijna tweemaal zoveel kans te hebben op ADHD.

Dat relaties nu minder goed standhouden dan destijds, wordt voor een belangrijk deel toegeschreven aan het hedendaagse gebruik van de pil.
In 1960 was de pil nog niet op de markt; rond 1970 werd de pil geïntroduceerd. Sinds mensenheugenis speelt bij de partnerkeuze de lichaamsgeur een belangrijke rol. De vrouw (niet de man) heeft bij de partnerkeuze de beslissende rol: zij geeft de voorkeur aan een man met een immunologisch systeem dat sterk afwijkt van het hare – vanwege de grotere kans op een gezond nageslacht.
Bij gebruik van de pil wordt deze sterke rol van het immunologisch systeem uitgeschakeld. De pil heeft het effect van een soort schijnzwangerschap en dit houdt in dat de vrouw juist op zoek gaat naar een man met een immunologisch systeem dat zo dicht mogelijk bij haar staat (zoals haar vader en broer). Met als gevolg dat de kans op een gezond nageslacht wordt geminimaliseerd.
De gevolgen laten zich raden: een afname van de weerbaarheid, een toename van het aantal allergieën en auto-immuunziekten.

‘Liefde’: niemand heeft hetzelfde liefdesbrein

Mark Mieras heeft een boek gepubliceerd: ‘Liefde. Wat hersenonderzoek onthult over de klik, de kus en al het andere’. Hierin ontraadselt hij aan de hand van neurowetenschappelijk, psychologisch en antropologisch onderzoek verschijnselen als lust, passie, jaloezie, overspel en duurzame liefde.
Vragen worden beantwoord als:

• Hoe betovert verliefdheid onze geest?
• Hoe selecteren je hersenen je grote liefde?
• Wat zijn verborgen signalen die we elkaar geven als we zoenen en vrijen?

In het boek laat Mieras zien hoe de liefde achter de schermen van je bewustzijn werkt. Hoe evolutionaire programma’s sturen hoe jij flirt, verleidt, verliefd wordt, je bindt, jaloers bent of verlangt om vreemd te gaan. En ook waarom liefde niet altijd goed uitpakt. Het verklaart de aantrekkingskracht van ‘foute’ mannen’ en ‘foute’ vrouwen en beschrijft hoe medicijnen, internetdating en speeddating de hersenen op tilt kunnen zetten.
Een partner zoeken en liefhebben is een avontuurlijke zaak. Op zoek naar eigenwaarde, bevrediging, passie en verbondenheid hebben we naast het standaardhuwelijk keuze uit steeds meer liefdesvormen. Dat is volgens Mark Mieras maar goed ook, want niemand heeft hetzelfde liefdesbrein.

De verschillende typen ‘foute’ mannen en waaraan ze te herkennen zijn

De deskundige op het gebied van ‘foute’ mannen is psychotherapeut Carolien Roodvoets. Zij schreef hierover het boek ‘Het monsterverbond’, dat inmiddels een aantal herdrukken beleefde.
Zij definieert ‘foute’ mannen als: mannen die een relatie aangaan maar die geen enkele verantwoordelijkheid nemen.
Veel vrouwen blijken te ‘vallen’ op ‘foute’ mannen. Vrouwen die bereid blijken veel te investeren en hiervoor niets terugkrijgen. Carolien Roodvoets omschrijft deze vrouwen als: aardig, intelligent en lief.
Deze relaties worden ‘gevangen relaties’ genoemd: men kan niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar.

Maar liefst tien typen ‘foute’ mannen worden door Carolien Roodvoets onderscheiden.

1. De man met bindingsangst. Hij is bang voor de intimiteit die een relatie met zich meebrengt. Hij is de donjuan, kan heftig verliefd worden maar na zo’n drie maanden knapt hij af. De vrouw die op deze man valt, is de vrouw met bindingsangst maar zij is zich dit niet bewust. Bindingsangst is eigenlijk hetzelfde als verlatingsangst. Volgens Carolien Roodvoets komt bindingsangst altijd voort uit het verleden: er is nooit ‘op het emotionele ladenkastje geklopt’.
2. De eeuwige vrijgezel. Prototype: de man die zijn hele leven voor zijn moeder heeft gezorgd. De vrouw die hij daarna zoekt, moet op zijn moeder lijken. Hierdoor is het voor deze man moeilijk aan een geschikte partner te komen.
3. De jaloerse en bezitterige man. Deze man gaat er voor meer dan 100% voor. Hij belt haar drie keer per dag, zogenaamd uit belangstelling, maar het is controle.
4. De afstandelijke man, stille man. Hij is een ‘gesloten oester’, gepantserd, vermijdt contact. De a-seksuele man. Vaak heeft hij een technisch beroep. Misschien is hij autistisch.
5. De dwangmatige man. Hij lijkt wel een militair, geeft nooit complimentjes. Heeft een strenge moraal, wenst controle. Is opvallend vaak een goede vader. Beroep: directeur. Hij is een workaholic, gedisciplineerd. Hij brengt geld binnen, gaat niet snel vreemd. Hij valt op een moederlijk type. Maar ook, in het ergste geval: hij terroriseert het gezin. De vrouw is bang voor intimiteit; zij kan nauwelijks intiem worden met deze man.
6. De gewelddadige man. Hij wordt vaak eerst getreiterd door zijn vrouw. Hij is gevoelig voor vernederingen, krenkingen.
7. De seksueel perverse man. Komt veel voor. Veel van deze mannen ‘verkopen’ zich als sm-beoefenaar. Maar niet alle sm hoeft seksueel pervers te zijn. De vrouwen die op deze mannen vallen: onnozel, naïef, seksueel nooit voorgelicht.
8. De verslaafde man. Verslaafd aan bijvoorbeeld alcohol
9. De narcistische man. Hij heeft applaus en bewondering nodig. Wil graag in het middelpunt van de belangstelling staan. Zolang zijn vrouw hem bewondert gaat het goed. Daarna zoekt hij een nieuwe vrouw.
10. De psychopatische man. Vaak is hij een goeroe-achtig type in het alternatieve circuit. Of predikant, leraar. Een man met charismatische uitstraling waarbij je niet verwacht dat hij psychopaat is. Zo’n psychopatische man kan de prachtigste liefdesbrieven schrijven. In zijn vroegste kindertijd is hij ernstig beschadigd. Hij heeft zich niet kunnen binden aan de moeder. Hij kent geen compassie, medelijden.

Opkomst van speeddating

Zijn er op het gebied van relatievorming de afgelopen jaren grote veranderingen geweest?
Het antwoord lijkt te zijn: ‘ja’ – en de blik is dan gericht op de datingsites. Maar deze ogenschijnlijk belangrijkste verandering, de opkomst van datingsites, is in feite niet meer dan ‘oude wijn in nieuwe zakken’. Een datingsite (in betaalde of onbetaalde vorm) is een eigentijdse variant van de contactadvertentie. De contactadvertentie, dertig/veertig jaar geleden in ruime mate aanwezig in de zaterdagkranten, is inmiddels in aantal aanzienlijk afgenomen – maar bewijst nog steeds haar bestaansrecht. Zoals ook de radio haar bestaansrecht heeft behouden ondanks de alomtegenwoordigheid van tv.
De enige echte nieuwe ontwikkeling betreft speeddating: het in snel tempo kennismaken met een groot aantal singles van het andere geslacht.
Het succes van speeddating is om een aantal redenen verklaarbaar.

• Er zijn geringe kosten aan verbonden – terwijl de kans op ‘rendement’ zeker aanwezig is.
• Het is een gezellig evenement.
• Het is een manier van kennismaken die niet gepaard gaat met een min of meer afgedwongen langdurig samenzijn met z’n tweeën in bijvoorbeeld een restaurant.
• Een belangrijk voordeel ten opzichte van internetdating: bij internetdating wordt veelvuldig gebruik gemaakt van niet gelijkende foto’s en van leugens over leeftijd en uiterlijk. Bij speeddating zijn deze vormen van bedrog niet mogelijk.

Knappe mensen delven onderspit als het gaat om langdurige relaties

Wie knap is, mag in de handen knijpen: Moeder Natuur heeft zichtbaar extra haar best gedaan!
Minder knappe mensen mogen zich nog méér in de handen knijpen: voor hen geldt dat wie het laatst lacht, het best lacht. Want: als het om langdurige relaties gaat zijn minder knappe mensen uiteindelijk beter af dan knappe mensen.
Het lijkt een redenering die niet klopt maar wie alle zaken op een rijtje zet, komt tot de conclusie dat knappe mensen beter zijn in kortdurende relaties (dus niet in langdurig samenwonen of een huwelijk) en dat minder knappe mensen de echte hoogvliegers zijn in langdurige relaties.
Het is niet de eerste de beste die dit na onderzoek heeft aangetoond. Immers prof. dr. John R. Buri is in de VS de deskundigste ‘liefdes- en huwelijksdokter’. In het tijdschrift Psychology Today meldt hij zijn bevindingen.
Knap zijn heeft ontegenzeggelijk veel voordelen: als er problemen zijn krijg je eerder hulp, je krijgt eerder een baan en als je ook nog eens crimineel bent krijg je een lagere straf. Knappe studenten worden als intelligenter dan gemiddeld beschouwd. Minder knappe studenten krijgen het ‘stempel’ niet al te intelligent te zijn.
Het waait knappe mensen aan: ze kunnen gemakkelijker een relatie beginnen, ze hebben meer keuze. Maar dat is meteen wat hen vroeg of laat opbreekt: doordat het zo gemakkelijk is een relatie te beginnen, is het ook gemakkelijk de relatie te beëindigen – want de volgende relatie staat al bijna op het punt van beginnen. Dr. Buri haalt een uitspraak aan van de Engelse schrijfster Mary Astell: ‘De persoon die slechts (of vooral) kiest voor schoonheid, zal na verloop van tijd om dezelfde reden tot een andere keuze komen’.
Mary Astell schetst hiermee het grote probleem van knappe mensen: omdat het ze aanwaait, hoeven ze niet hun best te doen voldoende sociale vaardigheden te leren en bovendien hebben ze te weinig karakterkwaliteiten om een relatie wel lang te laten duren.
Van degenen die minder knap zijn wordt een grotere inzet gevraagd bij het aangaan van relaties - en bovendien zijn ze beter wat betreft betrouwbaarheid en doorzettingsvermogen. Uiteindelijk is dit de basis voor het gaan samenwonen of een huwelijk. De conclusie is duidelijk: minder knappe mensen zijn uiteindelijk altijd beter af.
Dus: knappe mensen zijn uiteindelijk altijd slechter af. 

Het zelfbeeld van vrouwen – met een verrassende uitkomst

Voor sommige vrouwen is het positief voor hun zelfbeeld om te kijken naar knappe andere vrouwen, voor anderen is het juist negatief voor het zelfbeeld. De persoonlijke neiging tot vergelijking kan dit verschil in reactie op het zelfbeeld verklaren.
Dit is verrassend, want het gaat in tegen de standaardgedachte dat het kijken naar knappe andere vrouwen altijd een negatief effect op het zelfbeeld heeft.
Zwenny Bosch heeft onderzoek gedaan naar dit zelfbeeld en is hierop gepromoveerd aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Vaak wordt aangenomen dat het schadelijk is voor het zelfbeeld van jonge vrouwen om blootgesteld te worden aan zeer aantrekkelijke modellen in de media. Vrouwen vergelijken hun uiterlijk inderdaad vaak met dat van andere vrouwen. Er zijn hierbij echter grote verschillen. Zwenny Bosch bestudeerde de verschillen tussen ‘vergelijkers’ en ‘niet-vergelijkers’ in de manier waarop ze hun uiterlijk vergelijken met andere vrouwen.
Het blijkt dat vergelijkers zich beter over zichzelf voelen wanneer ze gekeken hebben naar een foto van een aantrekkelijke vrouw en ook zichzelf als aantrekkelijker beschouwen dan niet-vergelijkers. Daarentegen voelen vergelijkers zich juist minder goed over zichzelf wanneer ze gekeken hebben naar een foto van een minder aantrekkelijke vrouw. Dat betekent dat, anders dan vaak wordt aangenomen, voor veel vrouwen blootstelling aan aantrekkelijke modellen niet negatief, maar juist positief uitpakt.
Vervolgens is Zwenny Bosch nagegaan welke processen ten grondslag zouden kunnen liggen aan deze verschillen. Allereerst bleek dat vergelijkers een minder stabiel idee hebben over hun eigen aantrekkelijkheid dan niet-vergelijkers. Samengevat: vergelijkers hebben gemakkelijker het idee veel gemeen te hebben met anderen, dan niet-vergelijkers. Het lijkt erop dat vergelijkers geen scherp zicht hebben op hun niveau van aantrekkelijkheid en minder uitgesproken zijn in hun zelfbeeld en dat ze het beeld van zichzelf gemakkelijk aanpassen aan degene met wie ze zich vergelijken.
De resultaten van het onderzoek van Zwenny Bosch maken duidelijk dat het effect van vergelijking nogal verschilt voor vergelijkers en niet-vergelijkers. Hoe een vrouw zich voelt over zichzelf als ze zich vergeleken heeft met een aantrekkelijke of onaantrekkelijke ander is niet te voorspellen als je niet weet of ze een vergelijker of een niet-vergelijker is. Vergelijkers reageren namelijk precies tegenovergesteld op vergelijking met anderen dan niet-vergelijkers.

Aandachtspunten voor partnerzoekenden

Even belangrijk als ‘het zoeken naar een partner’ is: het gezocht worden door die ander die op zoek is naar jou!
Zowel mannen als vrouwen doen er verstandig aan bij een eerste ontmoeting een aantal basisprincipes in acht te nemen teneinde de slaagkans zoveel mogelijk te vergroten.

Foto
Als je een foto van jezelf prijsgeeft, dan moet die foto wel de werkelijkheid van nu weergeven en niet die van –pakweg- tien of vijftien jaar geleden.

Roken
Het is sterk af te raden te roken tenzij je als rokende partnerzoeker op zoek bent naar een mederoker.
Het wèl roken minimaliseert de slaagkansen: uit een onderzoek van het Vlaamse relatiebureau Duet is gebleken dat 91% van de niet-rokers geen contact wenst met een roker.

Uiterlijke verzorging
Er goed verzorgd uitzien is een eerste vereiste – daarentegen kan er niet goed verzorgd uitzien worden uitgelegd als: (nog) niet al te serieus op zoek zijn naar een partner.
Wat moet worden verstaan onder ‘er goed verzorgd uitzien’? Bijvoorbeeld, zeker niet onbelangrijk: een goed verzorgd gebit. Is het gebit (bijna) puntgaaf dan hoeft geen actie richting de tandarts te worden ondernomen voorafgaand aan de zoektocht naar een partner.
Maar is het gebit niet redelijk puntgaaf, dan is het noodzakelijk eerst de tandarts te raadplegen en deze vervolgens aan het werk te zetten om het een en ander in de juiste staat te brengen.

Andere zaken die vallen onder er goed verzorgd uitzien zijn:
het haar, de nagels, een goed gereinigde huid, een lekker geurtje.

Een heikel punt bij mannen is een snor of een baard. De meeste vrouwen zijn er niet zo op gesteld. Evenals roken en tatoeages dragen een baard en een snor bij aan het verminderen van de slaagkans bij de zoektocht naar een partner. Of het nu een permanente baard is of een driedagenbaard: de meeste vrouwen stellen beharing van wangen en kin niet op prijs.
Een combinatie van roken, baard en snor reduceert de slaagkans meestal tot bijna nul.

En dan is er: de kleding. Deze dient eigentijds te zijn – althans te passen bij de drager. Voor vrouwen is dit moderne, modieuze kleding. Voor mannen een sportieve combinatie.
Taboe bij mannen: witte sokken, sportschoenen. Taboe bij vrouwen: de combinatie van legging en volslank.
Ook meestal af te raden: tatoeages. Want: het hebben van tatoeages heeft alleen een positieve uitwerking op iemand die ook tatoeages heeft.

Te vermijden gespreksonderwerpen
Maar het gaat niet alleen om het uiterlijk – de verzorging, de verschijning. Ook datgene wat wordt gezegd/verteld kan in hoge mate bepalend zijn voor het al dan niet succesrijk zijn van de eerste ontmoeting.
Een sterk negatieve invloed op het succes van de kennismaking heeft:

• Uitgebreide verhalen over de vorige partner, zeker als het een recente scheiding of overlijden betreft. Want hierin is de gesprekspartner op dit moment zeker niet geïnteresseerd.
• Uitgebreid vertellen over wel of niet een kinderwens. Dit is een onderwerp dat hooguit terloops kan worden aangestipt maar in dit stadium is het niet relevant er uitvoerig op in te gaan.
• Uitgebreide beschrijvingen van ziektes – bij jezelf of bij familieleden of kennissen in de naaste omgeving. Ook hiervoor ontbreekt elke vorm van interesse bij de gesprekspartner.
• Een wanhopige/zielige/eenzame indruk maken. Een eerste ontmoeting kan alleen tot resultaat leiden als levenslust wordt uitgestraald: zin hebben in een nieuwe toekomst!
• Irritant taalgebruik. Zoals stopwoorden die in –bijna- elke zin worden gebezigd (‘eigenlijk’, ‘vind ik’, ‘trouwens’). Eenieder weet wel van zichzelf welke stopwoorden een storende uitwerking kunnen hebben: probeer ze eens een hele dag niet te bezigen.
• Opschepperig taalgebruik – verhalen die –controleerbaar!- op onwaarheden berusten.

Fatale fout
Een fatale fout bij een eerste ontmoeting is: teveel drank nuttigen. Dit is dé manier om ervoor te zorgen dat het niet tot een vervolgontmoeting komt.

Wat zeker wèl bijdraagt aan het slagen van de eerste ontmoeting: een opgewekt humeur. Het uitstralen van: ik heb zin in een nieuwe levensfase met een partner!

Internetdating: jaarlijks vele duizenden slachtoffers

Actief zijn met internetdating en ontdekken dat je 23.860 euro armer bent.
Of ruim 30.000 euro. Of 84.950 euro.

Het zijn zomaar drie voorbeelden van Nederlanders die dachten op internet hun grote liefde te vinden – maar die erachter kwamen fors te zijn opgelicht.

De Nederlandse Fraudehelpdesk meldt in zijn jaarverslagen dat vele duizenden alleenstaanden het slachtoffer zijn geworden van internetfraude. In totaal voor vele tientallen miljoenen euro’s.
De datingfraudeurs richten zich vooral op 50-plussers die gescheiden zijn of hun partner hebben verloren. Opvallend is dat oudere vrouwen meer de dupe zijn dan oudere mannen.
De werkwijze is vrijwel steeds dezelfde. Via met name e-mail en telefoon wordt eerst een band met een potentieel slachtoffer opgebouwd. Vervolgens vraagt de oplichter zijn datingpartner met een smoes een klein bedrag over te maken. Dit gaat steeds verder.
Weinig slachtoffers doen aangifte bij de politie.

De Fraudehelpdesk geeft als omschrijving van deze werkwijze:
Bij datingfraude maakt iemand uit het buitenland via een datingsite contact, stuurt foto’s via e-mail en biedt aan om kennis te komen maken, maar kan de reis niet betalen. Met een zielig verhaal wordt getracht de reis vergoed te krijgen en wordt gevraagd het geld over te maken.

Aanwijzingen voor datingfraude zijn:

• De foto’s en mails zijn afkomstig uit Nigeria, andere West-Afrikaanse landen, Engeland, Spanje, Zuid-Afrika, Roemenië, Rusland en de Oekraïne. Dit sluit Nederland natuurlijk niet uit.
• De correspondentie verloopt in gebrekkig Engels.
• Er worden stortingen op buitenlandse rekeningen verlangd.
• Er worden ‘zielige’ verhalen verteld, die er op neer komen dat er geld van u wordt verlangd.

Het advies van de Fraudehelpdesk hoe datingfraude te voorkomen is:

• Ga niet in op zielige verhalen.
• Ga niet in op persoonlijke ontmoetingen. Besef dat u met een vorm van georganiseerde criminaliteit te maken heeft en dat er aan een persoonlijke ontmoeting veiligheidsrisico’s verbonden zijn.
• Doe geen betalingen via een money transfer van Western Union of MoneyGram. Dit is een teken dat u met een oplichter te maken heeft.
• Zoek op internet naar romantic scams (nep-dating via internet) en vergelijk de beschreven werkwijze.

Op de website van de Fraudehelpdesk (www.fraudehelpdesk.nl) staan voorbeelden van recente datingfraude.

1.
Karel (die in werkelijkheid een andere naam heeft) leert op internet ene Lauren uit New Jersey (VS) kennen; zij meldt dat ze tijdelijk in een hotel in Kuala Lumpur (Maleisië) woont. Na anderhalve maand mailen en skypen wil Lauren graag naar Nederland komen. Ze beweert geboren te zijn in Amsterdam en ze wil goud verschepen naar Amsterdam, goud dat van haar overleden vader was - een goudhandelaar. Lauren stuurt Karel de douane- en verschepingspapieren.
Op weg naar het vliegveld van Kuala Lumpur krijgt Lauren een auto-ongeluk en ze belandt in het ziekenhuis. Lauren blijkt niet verzekerd. Karel wordt verzocht haar behandeling te betalen. Dat weigert hij eerst maar hij gaat toch overstag: hij betaalt een deel van de kosten, ook al omdat door het vele skypen de liefde opbloeit.
Lauren wil het goud verkopen en Karel betaalt daarvoor de transactie- en notariskosten: een overboeking via Western Union.
In vier maanden tijd maakt Karel in totaal 31 keer geld over: eerst vele malen naar Lauren en als ze ineens niet meer in staat is het geld te innen (waarom niet, dat blijft voor Karel een vraag), dan maakt Karel het geld over naar twee medewerkers van het hotel waar ze verbleef.
Karel is 23.860 euro kwijt en kan Lauren niet meer bereiken.

2.
Een vrouw uit Den Haag maakt op een Nederlandse datingsite kennis met de 48-jarige Amerikaanse militair Juan A. Villareal die op missie in Syrië is.
Hij is zes jaar weduwnaar en is op zoek naar een lieve, gelovige vrouw.
De militair wil graag naar Nederland komen. Hij kan vier weken verlof krijgen. De vrouw wordt gevraagd geld over te maken, 20.000 Britse ponden, voor een reisverzekering/borg/ziektekostenverzekering. Te betalen via Western Union of MoneyGram. Na veel gedoe over de betaling lijkt zijn komst naar Nederland te lukken.
Maar…. op het laatste moment wordt de vrouw gevraagd ook nog 3250 euro te betalen voor een gezondheidsverklaring van de militair en 1000 euro voor een ziektekostenverzekering.
Dan lijkt alles rond te zijn.
Kort voor vertrek van de militair bericht hij de vrouw dat hij plots een erfenis van zijn vader moet afhandelen. Dat kan hij niet doen vanuit Syrië: daarom gaat de vrouw dit regelen vanuit Nederland en ook dit kost haar geld.
De militair komt niet opdagen. De vrouw is ruim 30.000 euro kwijt – ze is enorm overstuur. Een deel van dit bedrag had ze geleend.

3.
De 55-jarige Wim uit Haarlem krijgt op een datingsite contact met de blonde Annika uit Houston (Texas). Na mailen volgt telefoneren. Annika vertelt Wim dat haar overleden vader een miljoen dollar heeft nagelaten, maar dit geld staat op een bank in Nigeria.
Zij vraagt Wim haar te helpen dit geld via Spanje naar Nederland te sluizen om de erfenisbelasting in Nigeria te ontwijken. Wim die bemiddeld is, ziet het wel zitten: een prachtige vrouw en veel geld.
Maar dan moet Wim wel eerst een aantal betalingen doen naar een bankrekening in Spanje om aan allerlei formaliteiten te voldoen. In totaal maakt Wim 84.950 euro over.
En dan wordt Wim zich bewust van deze geraffineerde oplichtingspraktijk: van Annika hoort hij nooit meer iets – die is gevlogen, met het geld.

Tot zover de drie voorbeelden.
Hoe geraffineerd te werk wordt gegaan blijkt uit een ander praktijkgeval. Een man die zich Tim Kuyt noemt is actief via Relatieplanet. Hij geeft aan diverse vrouwen zijn telefoonnummer: een tiencijferig getal dat begint met 072. Dit lijkt een telefoonnummer in de regio Alkmaar te zijn. Maar schijn bedriegt: het nummer is geregistreerd in Zuid-Afrika. Relatieplanet heeft Tim Kuyt inmiddels van de site gehaald.
Volgens de Fraudehelpdesk hebben vrouwen geen geld naar hem overgemaakt, ‘maar de praktijk leert dat het niet lang zou duren voordat deze man om geld zou vragen’.

De Fraudehelpdesk vraagt gedupeerden altijd de fraude te melden via het formulier op de website www.fraudehelpdesk.nl
Daarnaast is het raadzaam aangifte te doen bij de politie. De politie maakt dan een proces-verbaal op. Neem daarvoor contact op met de plaatselijke politie: 0900-8844. Ook kan het politiebureau worden bezocht, al dan niet op afspraak.
Blokkeer het e-mailadres van de fraudeur. Stuur de ontvangen mail door naar de abuse-desk van de eigen e-mail provider.

Datingsites: het blijft aanmodderen

Datingsites hebben in de jaren negentig een groot deel van de singlesmarkt veroverd – ten koste van de contactadvertenties.
Het als particulier een advertentie bekostigen heeft plaatsgemaakt voor een businessmodel van vaak grote nationale en internationale ondernemingen.
Maar is dat een verandering tot ieders tevredenheid?
Dat is twijfelachtig.
Het regent al jaren klachten over de werkwijze van de meeste datingsites.
Een werkwijze die veelal minder professioneel is dan wordt gesuggereerd.
De Consumentengids heeft enkele jaren geleden de problemen treffend samengevat onder de kop: Speuren naar liefde en de voorwaarden.
Met name Parship en Lexa worden in het Consumentengidsartikel van Else Meijer genoemd als datingsites die onduidelijk zijn over de tarieven.
“Parship toont alleen de vanaf-prijs die geldt bij een tweejaarsabonnement. Bij een halfjaarsabonnement is het maandbedrag bijna het dubbele, maar daar kom je pas achter ná de gratis registratie (die 80 schermen…).
Lexa noemt helemaal geen prijzen, totdat je bent geregistreerd. Ook bij 50PlusMatch, Relatieplanet en Paiq moet je veel klikken om de kosten te achterhalen.”
Ook zijn datingsites vaak niet duidelijk over het stilzwijgend verlengen van het abonnement.

En hoe is het gesteld met de kwaliteit van de datingsites?
De recensiesite www.datingwebsites.nl is een rijke bron van hoofdzakelijk negatieve ervaringen.
Gelukkig wel met enkele positieve uitzonderingen: op een willekeurige datum in 2017 levert Paiq 464 positieve en 215 negatieve reviews op. Knuz 194 positieve en 118 negatieve. Serieus Dating 44 positieve en 37 negatieve.
Dit zijn weliswaar heel veel negatieve reviews maar het blijken witte raven te zijn.
Want het is schering en inslag dat datingsites een forse onvoldoende scoren.
E-matching levert 70 negatieve en 39 positieve reviews op. Dit is niet best maar toch komt E-matching veel beter voor de dag dan verreweg de meeste concurrenten.
Om enkele toonaangevende sites te noemen:
Relatieplanet: 362 negatief en 78 positief.
Pepper: 97 negatief en 26 positief.
Parship: 131 negatief en 13 positief.
eDarling: 147 negatief en 15 positief.
Lexa: 457 negatief en 39 positief.

Kortom: het blijft aanmodderen.